BEHANDELEN VAN DYSPRAXIE |
Het noemen van instanties waar ouders goede ervaringen mee hebben heeft
risico's. Een andere ouder kan bij dezelfde instantie immers minder
goede ervaringen hebben op gedaan. Ook kan het afhankelijk zijn van
personen waarmee de ervaring is opgedaan. Toch willen wij u deze
instanties niet onthouden. Wij beperken ons tot instanties waarmee
goede ervaringen mee zijn opgedaan. Vooralsnog zullen wij instanties
waar slechte ervaringen mee zijn opgedaan niet noemen.
De genoemde personen en instanties zij vaak vermeld op basis van de
persoonlijke ervaring van één ouder of enkele
ouders. Er
mag geen
algemeen waarde-oordeel aan ontleend worden.
Over de behandeling van dyspraxie is voor ouders niet veel
infomatie
beschikbaar. Her en der kom je informatie tegen over behandelmethoden,
zoals de methode
Hendrickx die hierboven is
beschreven.
Veel kinderen met dyspraxie oefenen met logopedie, ergotherapie en/of
fysiotherapie.
Wij ontvingen het onderstaande uitgebreid verhaal over ervaringen op de Nederlandse Antillen met een kinderfyiotherapeute en in Nederland
met een kinder-ergotherapeut:
"
Toen Daniel 6 was herkende een vriendin van mij bij Daniel veel symptomen van dyspraxie. Dat woord kennen we nog maar een paar maanden. Zij noemde dat toen problemen met de sensorische integratie. Daniel was niet in balans: mentaal niet (o.a. vaak heel erg boos, kon geen overgangen van de ene naar de andere situatie hanteren, snel gefrustreerd) en ook fysiek (onhandig, kon niet goed knippen, kleuren, grote problemen met de beginselen van lezen en vooral schrijven, leerde laat fietsen, was laat zindelijk, vermeed balspelletjes, wilde niet aangeraakt worden, klaagde snel dat het stonk) Mijn vriendin herkende dat vanuit haar vak (ergotherapeute), maar vooral omdat bij haar eigen zoon pas heel laat duidelijk was dat dit soort symptomen op een onrijpe sensomotorische ontwikkeling duiden maar dat er wat aan te doen is.
Wij woonden toen op Sint Maarten (NA) waar tot ons grote geluk op dat moment een kinderfysiotherapeute met RT specialisatie werkte. Zij constateerde dat Daan inderdaad een onrijpe motoriek had en begon een oefenplan vanuit de grote naar de kleine motoriek. Daniel vond het geweldig en het werkte meteen: vooral op zijn humeur.
In de zomer van 2004 verhuisden we naar NL, waar besloten werd om Daniel in groep 3 te plaatsen omdat hij een enorme spellingsachterstand had. Ik heb toen wel verteld dat hij in behandeling was voor zijn motoriek, maar het werd eigenlijk meteen op de overgang van Engels naar Nederlandstalig onderwijs toegeschreven. Daniel kreeg toen gedragsproblemen, hij was erg gefrustreerd dat hij was ‘blijven zitten’ en moest wennen aan de nieuwe schoolplein mores (de kinderen op de Antillen zijn veel fysieker). Ik heb meteen weer een kinderfysiotherapeute gezocht, ook omdat ik wist dat de therapie die op Sint Maarten zo goed was begonnen nog lang niet af was. Daniel zijn grote motoriek was inmiddels echter behoorlijk verbeterd, en deze fysiotherapeute kon niet veel met de dyspractische kant van Daan’s problemen. Ik ben toen overgestapt naar een gespecialiseerde kinderergotherapeute in Huizen, die meteen zag wat er aan schortte en een intensief programma instelde, waarbij we Daniel o.a. een periode dagelijks moesten borstelen. Hoewel Daniel deze behandeling vreselijk vond hadden we meteen het gevoel dat het hielp: hij was veel meer in balans, viel als een puzzel in elkaar. Na ¾ jaar hebben we de behandeling afgesloten.
Daniel is nu 10. Hij zit lekker in z’n vel, fietst met losse handen, voetbalt op straat en zit op judo. Hij speelt marimba in een mars- en showband. Lezen gaat prima, zijn gedrag/concentratie op school is nog wel wisselend, maar hij heeft het zelf in de gaten en kan zich zelf ‘vermannen’. Hij zit op school op een speciaal wigkussen, dat vindt hij zelf erg fijn. Hij is nog steeds onhandig: loopt tegen deurposten op, kan nog steeds niet behoorlijk bestek hanteren, bij bordspelletjes vliegen de pionnen alle kanten op. Het grootste probleem is nog steeds spelling. Over een paar weken wordt hij getest op dyslexie. Hij is ambitieus en heel erg gemotiveerd om ook dat probleem het hoofd te bieden.
Heel veel van Daniel’s problemen herken ik ook bij mezelf. Ik ben ook erg onhandig en ongeduldig, heb vaak het gevoel dat materie (stoelen, (keuken)gereedschap) zich tegen me keert. Ik heb geleerd om alle handelingen met grote concentratie uit te voeren, maar als ik haast heb gaat het meteen mis. Het is heel prettig om nu achteraf te begrijpen waarom ik nooit piano heb leren spelen, ondanks jarenlange fanatieke pogingen en bergen frustratie. Bij mij is vroeger ook wel geconstateerd dat ik ‘woordblind’ was, maar daar werd toen niks aan gedaan (lang leven de spellingcontrole op de PC!). En bij nader inzien was dyscalculie mijn grootste handicap, waardoor ik me eerst door een vreselijke MAVO tijd moest heen worstelen (Schooladvies: Willemijn is zo dom, de spinazieacademie is eigenlijk al te hoog gegrepen) voordat ik lekker naar de HAVO kon (zonder wis- en scheikunde!) Ik ben ook meteen gestopt met tennissen: geen wonder dat ik nooit een punt maak: ik heb zelf dyspraxie!
Overigens is het jammer dat onze kinderen niet op de Vrijeschool terecht konden: ik heb het idee dat de combinatie van cognitieve vaardigheden aanleren vanuit/ondersteund door beweging (euritmie) een heel goed effect zouden kunnen hebben op kinderen met dyspraxie.
"
In het forum
Kinderen met Dyspraxie wordt
werd rond maart 2003 informatie uitgewisseld over behandeling met
voedingssupplementen.
Zie ook het artikel van Richardson bij de links
en het MSN-forum
Kinderen met Dyspraxie.
Richardson heeft in april 2004 nieuwe resultaten gepubliceerd (zie http://www.visolie-info.nl
voor meer links, waaronder een samenvatting van het artikel van
Richardson). Zie ook de NLD-Rubriek
van Martines_net. Door
de GGZ in Groningen wordt op dit moment (2004) een onderzoek
uitgevoerd naar het effect van visolie op autisme (zie de site van de GGZ).
Op de site http://www.rudolfdewit.com/
wordt onder het item 'klachten door verkeerde voeding' een uitgebreide
beschrijving gegeven van de relatie tussen een tekort aan
essentiële vetzuren en ADHD (let op de site begint eerst met
een
lang
stuk waarin wordt geageerd tegen het gebruik van Ritalin, pas daarna
wordt ingegean op de relatie ADHD-voeding.
Op de pagina met links
is een
verwijzing opgenomen naar een aantal sites met artikelen over een groot
onderzoek naar het effect van dyspraxie en visolie door dr. Madeleine
Portwood (Durham Dyspraxia Trial), waarin van zeer positieve resultaten
gesproken wordt..Op de boekenpagina
is een boek opgenomen over de LCP-solution (long chain
polyunsaturated fatty acids)
Een
moeder meldt ons haar positieve ervaringen met de BSM
De Jong Methode. Zij geeft
aan dat voor haar zoon met motorische dyspraxie na een observatie van
ruim twee en een half uur een behandeling is opgesteld.
Na een half jaar zijn duidelijke resultaten te zien: "Onze
zoon kan zich beter concentreren. Hij begint duidelijker te schrijven,
hij kan al een paar keer dribbelen met een bal en heeft zelf al op
skeelers gestaan, en op de skeelerbaan een aantal rondjes gemaakt!
We
zijn met onze jongste zoon (hij heeft verbale ontwikkelings
dyspraxie) naar mevrouw de Jong gegaan. Ook hij heeft na een observatie
oefeningen mee gekregen en ook hij moet deze zes dagen in de week doen.
Ook bij hem zien we resultaten. Hij is vrijer geworden in zijn
benadering naar vreemden, hij praat aanzienlijk duidelijker en zelfs de
juf op school ziet het nu helemaal zitten dat hij deelneemt aan het
reguliere onderwijs."
Er moet zes dagen in de week thuis geoefend worden. de behandeling duur
voor een gemiddeld ontwikkelings-probleem is een jaar. Met kinderen in
het speciale onderwijs moet veel langer gewerkt worden omdat hun
leerachterstanden vaak groter tot zeer groot zijn
"De
methode is zwaar: Het valt niet
mee om een kind te motiveren om zes dagen per week oefeningen
te doen, maar het werkt echt."
De BSM de Jong Methode wordt
nog niet vergoed door
ziektekostenverzekeraars. Mevrouw de Jong is bezig om haar methode te
publiceren in de medische vakliteratuur. Meer
informatie is ook te lezen op:www.bsmdejong.nl
"Ik ben moeder van een lieve
jongen met
veel leerproblemen. Met een achterstand van enkele jaren. Het is
vechten om voor hem de juiste hulp te krijgen, (ambulante begeleiding)
en hoewel het op het moment redelijk gaat blijft het knokken, en
zoeken. Onze zoon heeft al bijna 2 jr BSM de Jong therapie en het helpt
wel iets, vooral op het lichamelijke vlak. Omdat het cognitieve
achterblijft zijn we verder gaan zoeken en bij toeval kwamen we bij
chiropracticor Kuipers in Zutphen. Hij is gespecialiseerd in kinderen
met leer- aandacht- en aanverwante stoornissen. Hij verteld na het
eerste consult of hij iets kan doen of verwijst door, etc. Over zowel
de BSM de Jong therapie als chiropractie is het nodige op internet te
vinden. En wat voor ons belangrijk is gebleken, is het vertouwen op je
eigen gevoel en door blijven gaan.
"
In een aantal gevallen hangt behandeling samen met een (al dan niet
veronderstelde) oorzaak. Over oorzaken van dyspraxie is echter niet
zoveel bekend.
Welke ervaringen heeft u met
de behandeling van dyspraxie, die voor
andere ouders van nut kan zijn?
Vergeet niet te informeren bij Regionaal Expertisecentrum of het kind ambulante begeleiding kan krijgen (voor de ingewijden: vanuit cluster 3). DCD is een medische diagnose ! Ouders kunnen bij het REC de rugzak aanvragen, zodat de school van het kind ondersteuning kan krijgen van een ambulant begeleider.